۱ـ چرا زمینهای بسیار گرانقیمت و باارزش میانکاله باید برای طرحهای صنعتی اختصاص یابد؟ آیا این زمینها فروخته یا مجانی واگذار شده است؟
اگر فروخته شده، چگونه برای سرمایهگذاری مقرون بهصرفه است؟ اگر مجانی است، بفرمایید چرا ۹۰ هکتار برای یک مجتمع پتروشیمی با ظرفیت اندک در نظر گرفته شده است، در حالی که برای مجتمعهای بسیار بزرگتر حداکثر ۲۰ هکتار در نظر میگیرند. آیا همین یک مورد کافی نیست که به ماجرا شک کنیم؟ در واقع سود اصلی این طرح در تصرف زمین رایگان است. اطمینان داشته باشید که زمینهای آنجا در صورت تبدیل کاربری چندان گران میشود که هیچ نیازی به اصل تولیدات پتروشیمی آن نیست. ظاهرا مدتها پیش در آن منطقه طرح دیگری تصویب و قدری اجرا یا زمین طرح زخمی شده ولی از اجرای نهایی خبری نیست و آنگونه که شنیده شده فقط تغییر کاربری داده و در حال فروش زمین آن هستند.
۴ـ بیاعتمادی مردم به رعایت ضوابط زیست محیطی مسالهای نیست که به این سادگیها حل شود. هنگامی که خودروی تولیدکننده از پل گذشت، با انواع حیل میتواند ضوابط زیست محیطی را نادیده گرفته و دور بزند. به همین علت کدام وجدان بیداری رضایت میدهد که در این منطقه، یکی از صنایع شیمایی احداث شود، آن هم بدون توجه به محدودیتهای اکولوژیکی منطقه، حقوق عرفی ساکنان و ذینفعان بومی و منع قانونی استقرار صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی در استانهای شمالی و در مجاورت یکی از مهمترین تالابهای بینالمللی ایران و غرب آسیا؟
۵ـ درست است که مسائل زیست محیطی نباید به گونهای تعریف شود که مانع روند توسعه کشور شود چون توسعه یک ضرورت است، ولی هدف توسعه زیست بهتر است اگر محیط زیست را تخریب کنیم شرط لازم برای توسعه پایدار را از میان بردهایم.
با توجه به جمیع جهات و مسائل پشت پردهای که دیده میشود و مقاومت در برابر دستورات صادره قضایی و دولتی، به نظر میرسد که ماجرای پتروشیمی میانکاله از هر حیث نیازمند یک بازنگری شفاف در مستندات و طرحهای توجیهی و دیگر ابهامات آن است. با این توضیحات خوب بود آقای رییس مجلس به اجرای قانون ممنوعیت احداث این صنعت در شمال و نیز شفافیت صدور مجوزها هم میپرداختند.
- دستور رئیسی برای توقف عملیات اجرایی احداث پتروشیمی میانکاله
- احداث پتروشیمی به بهای نابودی تالاب میانکاله